Δεν έχει καμία σχέση με αυτοκίνητα, εκτός από το ότι καθώς περνούσε το δρόμο σταμάτησα το αυτοκίνητο για να μην την πατήσω, ή πιο σωστά για να μην πέσω πάνω της.
Γιατί όταν μια κάμπια έχει αυτό το μέγεθος δεν ξέρεις ποτέ τι θα συμβεί.
Μιλάμε για τη μεγαλύτερη κάμπια ΕΒΕΡ! Σταμάτησα, την φόρτωσα σε ένα κομμάτι χαρτί (ευτυχώς που δεν είχα την ιδέα να την πιάσω, γιατί εκτός του ότι χτυπιόταν σαν ψάρι που σπαρταράει, μετά έμαθα ότι δαγκώνει κιόλας) και την πήγα στο γρασίδι. Το απόγευμα είχε ανεβεί στην πικροδάφνη από όπου πήρα και τις φωτογραφίες. Άλλη μία.
Μιλάμε για κτήνος, τουλάχιστον 12 εκατοστά μήκος και δύο πάχος. Με απαλό δέρμα σαν μωρού και δύναμη, πολύ δύναμη. Φυσικά έπρεπε να μάθω τι πράμα είναι, και σε τι μεταμορφώνεται.
Στο βρετανικό σάιτ www.wildaboutbritain.co.uk οι άνθρωποι ξέρουν από κάμπιες. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για αυτή από την οποία γεννιέται ο μεγαλύτερος και πιο διάσημος σκόρος (νυχτοπεταλούδα). Ένας σκόρος με πολύ ψαρωτικό όνομα: ο Γερακόσκορος – Νεκροκεφαλή, αγγλιστί death’s head hawkmoth ή με την επιστημονική του ονομασία acherontia atropos.
Λέγεται έτσι, Νεκροκεφαλή, γιατί όταν γίνει πεταλούδα, στην πλάτη του φαίνεται ένα σχήμα που μοιάζει με ανθρώπινο κρανίο. Θυμίζει τίποτα;
Όχι ότι το ήξερα φυσικά. Πρόκειται όμως για σκόρο με πολύ μεγάλη φήμη. Εκτός από την πόζα στη σιωπή των αμνών έχει πρωταγωνιστήσει και αλλού όπως φαίνεται και από το σάιτ του σκόρου στη wikipedia.
Και για να τελειώνω με την κάμπια, αυτή είναι μία φωτό για να εκτιμήσει κανείς το μέγεθός του.
Το παιδάκι δεν το ξέρω, όμως ο σκόρος που κρατάει με τη νεκροκεφαλή στην πλάτη είναι τεράστιος.
Τέλος πάντων αυτά. Περισσότερα έχει μετά το Γιούχου.
Τι βρίσκει κανείς στον κήπο του…
Update: Διαβάζοντας περισσότερα (κόλλησα τελείως με την κάμπια) φαίνεται πως η “δική μου” είναι ακόμη πιτσιρίκα γιατί είναι σκέτη πράσινη, ενώ όσο μεγαλώνει αποκτά πιο φανταχτερά χρώματα. Πάντως εδώ και δύο μέρες δεν την έχω δει από εκεί που την άφησα.
Και μία τελευταία φωτό με όλα τα στάδια της εξέλιξής της.
